”என்ன… வாய்ல பூந்த ஈ மூக்கு வழியா வெளியே போயிடுச்சு, அது கூடத் தெரியாம சொருகலா உட்கார்ந்திருக்கே? யு ட்யூப்ல சத்திரத்து ராத்திரிகள் பார்த்தியா?”
“கிட்டத்தட்ட அந்த மாதிரி ஒரு கற்பனைதான்”
“ஐயய்யோ அப்ப அதை ஸ்கிப் பண்ணிடலாமா… கன்னா பின்னான்னு திட்டி நம்ம நண்பர்கள் பின்னூட்டம் போடப் போறாங்க….”
“இல்லை இல்லை.. அந்த லெவலுக்குப் போக மாட்டேன்”
“சொல்லு”
“ஒரு ஹைப்பத்தெட்டிக்கல் சிச்சுவேஷன். அப்படிப்பட்ட சிச்சுவேஷன்ல நீ என்ன பண்ணுவேன்னு புளுகாம சின்ஸியரா சொல்லணும்”
“ஓக்கே.. ரெடி”
“ஒரு குட்டித் தீவு. நடுக் கடல்ல இருக்கு. அதுல நீயும் ஒரு அழகான பொண்ணும் மட்டும் இருக்கீங்க. அங்கே நீ பண்புள்ளவனா, ஒழுக்கமா நடந்துப்பியா அல்லது சந்தர்ப்பத்தைப் பயன்படுத்திப்பியா?”
“சந்தர்ப்பத்தைப் பயன்படுத்திக்கிறதும் ஒழுக்கமும் ஒண்ணுக்கொண்ணு எதிரானதா?”
“உன் கிட்ட ஒரு கெட்ட பழக்கம். கேள்வி கேட்டா பதில் சொல்ல மாட்டே. பதிலுக்கு இன்னொரு கேள்வி கேப்பே”
”இதுல என்னத்துக்கு ஒழுக்கம் பண்பையெல்லாம் கொண்டு வர்ரே? சந்தர்ப்பத்தைப் பயன்படுத்திப்பியா, மாட்டியான்னு மட்டும் கேளு”
“ஏன் பண்பை இழுக்காதேன்னு சொல்றே? பண்புக்கும் இதுக்கும் சம்பந்தமே இல்லைன்னு சொல்றியா?”
“நான் எதுவும் சொல்லல்லை. உன் கேள்வியைப் பார்க்கிறப்போ சந்தர்ப்பத்தைப் பயன்படுத்திக்கிறது பண்பு கெட்ட செயல்ன்னு அர்த்தம் வருது”
“அது பண்பு கெட்ட செயல்தானே?”
“அப்ப அதை சந்தர்ப்பம்ன்னே நீ சொல்லியிருக்கக் கூடாது”
“நல்ல கதையா இருக்கே. சந்தர்ப்பம்ங்கிறது நல்ல செயல் கெட்ட செயல் எல்லாத்துக்குமே உருவாகும். நீ சொல்றதைப் பார்த்தா சந்தர்ப்பம்ன்னு ஒண்ணு உருவானாலே அது கடவுள் கொடுக்கிற வரம்ங்கிற மாதிரி பேசறே?”
“கொஞ்சம் யோசிச்சிப் பாரு. நேத்து ஒரு பொண்ணை ரேப் பண்றதுக்கு சந்தர்ப்பம் கிடைச்சது. ஆனா நான் பண்ணல்லைன்னு யாராவது சொல்வாங்களா?”
“பொதுவா சொல்ல மாட்டாங்க”
”ஏன் பொதுவா? அப்ப சொல்ற சிலர் இருக்காங்க, அப்படித்தானே?”
“ஆமாம்”
“யார் அப்படிச் சொல்வாங்க?”
“யாருன்னா எப்படிச் சொல்றது? சிலர் சொல்வாங்க”
“அப்படிச் சொல்றவங்களின் ஆட்டிட்ட்யூடை ப்ரெடிக்ட் பண்ண முடியுமா?”
“அதெப்படி முடியும்?”
“முடியும். ரேப்பிங் பண்புக் குறைவான செயல், அது ஒரு குற்றம்ன்னு நினைக்கிறவன் அதை சந்தர்ப்பம்ன்னு சொல்ல மாட்டான். ஆனா அந்த சந்தர்ப்பத்தைப் பயன்படுத்திகிட்டவனோ அல்லது பயன்படுத்த ஆசைப்பட்டு முடியாமப் போனவனோ அதை சந்தர்ப்பம்ன்னுதான் சொல்வான்”
“ம்ம்ஹூம். அதில் அவ்வளவு சைக்காலஜி இருக்கிறதா எனக்குத் தெரியல்லை”
“நிச்சயம் இருக்கு. ஒரு நிகழ்வை நீ எப்படி கம்யூனிகேட் பண்றேங்கிறதுலயே அந்த நிகழ்ச்சி குறித்த உன் மனப்பாங்கு நிச்சயம் வெளிப்பட்டுடும்”
“உதாரணத்துக்கு?”
“ஒரு ஏ.ஆர். ரஹமான் ரசிகன், ரஹமான் பாட்டு ஒண்ணு பிடிக்கல்லைன்னா ‘நாட் ஒன் ஆஃப் ஹிஸ் பெஸ்ட்’ ந்னுதான் சொல்வான். அதுவே அவனுக்குப் பிடிக்காத மியூசிக் டைரக்டரா இருந்தா ‘சகிக்கல்லை’ ந்னு சொல்வான். அவனுடைய அபிமான கம்போஸரும் இல்லை. பிடிக்காதவனும் இல்லைன்னா ‘நல்லாயில்லை’ ந்னு பொதுவா சொல்வான். சரிதானே?”
“ம்ம்ம்.. இதை ஒத்துக்கிறதைத் தவிர எனக்கு வேறே வழியில்லைங்கிற மாதிரி ஒரு உதாரணம் சொல்லிட்டே. அப்ப என்ன சொல்றே… நான் சொன்ன ஹைப்பதெட்டிக்கல் சிச்சுவேஷன்ல அந்த சந்தர்ப்பத்தைப் பயன்படுத்திக்கிற மைண்ட் செட்ல நான் இருக்கேன்னு மறைமுகமா சொல்றியா?”
“மறைமுகமா? ஈ வாய்ல பூந்து மூக்கு வழியா வரும் போதே அது வெளிப்படையாத் தெரியாதா?”
“சரி, நான் சொல்ல வந்ததே வேறே. அப்படிப்பட்ட ஒரு சந்தர்ப்பம் அமைஞ்சாலும் அதைப் பயன்படுத்திக்காம இருக்கிறவந்தான் பண்பாளன்”
“அப்படீன்னா லாட்ஜ் வைத்தியர்களைப் பார்க்கப் போகிற எல்லாரும் மஹா பண்பாளர்கள்ன்னு சொல்லு!”
“சாமர்த்தியம்ன்னு நினைச்சி நீ பேசற பல விஷயங்கள் ரசக் குறைவா இருக்கு”
“ரசம் குறைவா இருந்தா அதுக்கேத்த மாதிரி சோத்தைக் குறைச்சிக்க”
“நீ என்னதான் சொல்ல வர்ரே?”
“பண்புன்னு நீ சொல்றது என்ன? அடுத்தவங்களுக்கு சம்மதமில்லாத விஷயங்களைப் பண்ணாம இருக்கிறதுதானே?”
“அது நெகட்டிவ் ஆட்டிட்யூட். அடுத்தவங்களுக்குப் பிடிச்ச மாதிரி நடந்துக்கிறதுதான் பண்புன்னு சொன்னா அது பாஸிட்டிவ் ஆட்டிட்யூட்”
“அப்போ அடுத்தவங்களுக்குப் பிடிச்சிருந்தா எல்லாமே பண்புதான்?”
“நீ என்ன பெர்ரி மேஸன் கிராஸ் எக்ஸாமினேஷன் பண்ற மாதிரியே பேசிகிட்டு இருக்கே?”
“சொல்லு… அடுத்தவங்களுக்குப் பிடிச்சிருந்தாலும் எல்லாமே பண்பு இல்லை. அடுத்தவங்களுக்குப் பிடிக்கல்லைன்னாலும் சிலது பண்பு. நமக்கு பிடிச்சிருக்கா இல்லையாங்கிறது ஒரு மேட்டர் ஆஃப் கன்ஸெர்னே இல்லை. சம்பந்தப்பட்டவங்களுக்குப் பிடிச்சிருந்தாலும் சமூகத்துக்குப் பிடிக்காது சிலது. சம்பந்தப்பட்டவங்களுக்குப் பிடிக்கல்லைன்னாலும் சமூகத்துக்காக சிலதை……”
“ஐய்ய்ய்ய்யோ….. ஆளை விடு… இப்ப என்ன சொல்ல வர்ரே? நாலு பேருக்கு நல்லதுன்னா எதுவுமே தப்பில்லைன்னா?”
”இல்லை. பண்புங்கிறது இவ்வளவு சப்ஜெக்டிவ் மேட்டரா இருக்கே… அதைப் போய் வாழ்க்கைல அப்ஜெக்டிவா வெச்சிக்க எப்படி முடியும்ன்னு யோசிக்கிறேன்”
இதயம் பேத்துகிறது 
இந்தப் பதிவை படித்ததும் எனக்குத் தோன்றிய விஷயம் இது தான். # ‘நாட் ஒன் ஆஃப் ஹிஸ் பெஸ்ட்’
சார்,
என்ன சொல்ல?
perception differs!!:-) . இது அந்த வகைல வருமான்னு கொஞ்சம் பார்த்து சொல்லுங்க!
http://concurrentmusingsofahumanbeing.blogspot.in/2012/12/management.html
sir, ithu kandippaaga one of your best blogs. Oru oru linea padichu, athu eppadi ondrukkondru relate aayirukkunnum, pothuva subject of the discussionku eppadi relate aayirukkunnum paakumpothey thala suthuthu. Ezhuthuna ungalukku eppadi irundhirukkum 🙂
Panbu enbathu subjectivea irundhaalum, pothuvaana samooga vaazhkaikku thevayaana adippadai panbugalodu oppittu paarthaal, objectiveaga thaan irukkum, irukkanum. Thanippatta oruvanukku verupatta karuthukkal irundhaalum, samooga vaazhkai oru vazhi paathai thaan. Neengal sonna uthaaranathil vendumaanaal, thanippatta nabargalai poruthu output verupadalam 🙂
ஐயா தெய்வமே, கொஞ்சம் எளிமையா எழுதுங்களேன், என்னை மாதிரி இருக்கிறவங்களுக்கும் புரியும். போட்டு வருத்தெடுத்துட்டீங்களேய்யா………..
இப்படியெல்லாம் குழப்பக் கூடாது.
உன்ன நேசிக்கிறது போல அடுத்தவனையும் நேசிச்சு நடந்துகுறது தான் பண்பு
@“ரேப்பிங் பண்புக் குறைவான செயல், அது ஒரு குற்றம்ன்னு நினைக்கிறவன் அதை சந்தர்ப்பம்ன்னு சொல்ல மாட்டான். ஆனா அந்த சந்தர்ப்பத்தைப் பயன்படுத்திகிட்டவனோ அல்லது பயன்படுத்த ஆசைப்பட்டு முடியாமப் போனவனோ அதை சந்தர்ப்பம்ன்னுதான் சொல்வான்”
Fact 🙂